MMA (SMAW, metoda 111)
Metoda
spawania łukowego, w której używa się
elektrody topliwej otulonej, stosowana głównie do łączenia żelaza i stali. Pod wpływem wysokiej temperatury, otulina rozkłada się na substancje gazowe oraz tzw. żużel. Obydwa chronią spoinę przed wpływem składników powietrza. Żużel następnie należy usunąć ze spoiny. Do spawania metodą MMA stosuje się z często spawarki transformatorowe dające stały prąd na wyjściu oraz elektrody otulinowe. Spoiny wytworzone tą metodą podatne są na wady spawalnicze, m.in. porowatość, rozpryski, pęknięcia.
TIG (GTAW)
Metoda
spawania łukowego, kod 141, w której wykorzystuje się nietopliwą
elektrodę wolframową w osłonie gazów obojętnych (np.: argon, hel). Metoda wykorzystywana jest do spawania ręcznego lub automatycznego stali oraz metali nieżelaznych.
TIG jest uznawana za najlepszą metodę spawania pod względem jakości spoin.
Rodzaje elektrod nietopliwych:
- Czerwona - torowana
- Złota - lantanowana
- Biała - cyrkonowa
- Szara - cerowa
- Zielona - czysty wolfram
MIG/MAG (Metal Inert Gas/Metal Active Gas)
Metoda
spawania łukowego elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych (metoda MIG, gazy: argon, hel) lub
aktywnych (metoda MAG, gazy aktywne: dwutlenek węgla, mieszanka dwutlenku węgla z argonem). Metody te idealnie nadają się do łączenia większości metali oraz umożliwiają automatyzację procesu spawania, stąd wykorzystywane są m.in. w fabrykach, w pracach montażowych, również przez roboty.
Spawanie plazmowe (PAW)
Metoda
spawania łukowego wykorzystująca (podobnie do metody TIG)
elektrodę nietopliwą wolframową oraz
gaz plazmowy, tworzące łuk plazmowy o temperaturze rzędu 20 tys. Stopni Celsjusza. Metoda ta pozwala na cięcie, wykonywanie wysokiej jakości spoin spawalniczych oraz zmniejszenie odkształceń przy zwiększeniu szybkości procesu. Często wykorzystywana w przemyśle.
